Bu akşam oturdum,hayata dair içimde biriken balonları şişiriyorum tek tek......
Üfledikce her birine nefesim tükenene kadar,can veriyorum onlara,uçmaya hazırlıyorum.
Onlar havayı içlerine aldıkca,ben havasız günleri geride bırakıyorum.
Kanatlanıp uçsunlar artık içimde birikenler,kimse yakalayamasın hayatımın uçan balon iplerini....
Şişirdiğim balonlarımı renklendiriyorum sonra.....
Yalnızlık rengi balonumu pembeye,
Gelecek rengi balonumu beyaza,
Belirsizlik rengi balonumu maviye,
Umutsuzluk rengi balonumu kırmızıya çeviriyorum.
Bir tek babasızlık rengi balonumu koruyorum içimde olduğu gibi......
Gece yatağımda kurduğum mutluluk düşlerimle,gündüzlerin korkunç ve değişmez yasaları alay etmesin diye büyütüp renklendiriyorum içimdekileri......
Her ne kadar ömürleri bir toplu iğne sessizliği kadar olsa da umutluyum şimdi.........
