Yaşadım,yaşıyorum,
Geçmişin ayak izlerini takip ederek ilerlemeye çalışmak en büyük suçum belki,
Kimi zaman düş’lerim düşüncelerimle sınırlı,
Kimi zaman kendi masalımın yenilmez kahramanıyım,
Bazen başarılı,bazen başarısız,
Bazen sert gaddar,bazen ağlak muğlak,
Ama ben de bu dünyaya asla öylesine gelmedim.
Varlığımla bu dünyada mutlaka farklılıklar yarattım,
Birilerinin hayatlarına dokundum,
Kimilerine umut verdim,
Bir takım düşüncelerin oluşmasında rolüm vardı,
Bazı sevgilerin başında,bazı nefretlerin en tepesindeydim.
Bir çok başlangıcın öncesi,bir çok bitişin sonrasıydım.
Hayattan çok şey öğrendim
Payıma düşen düş kırıklıklarını aldım,
Sevdiklerini kaybedip eksik parçalarınla tekrar ayakta durmaya çalışmayı öğrendim sonra,
Yaptığım seçimlerle hayat bulmadan ölmeye mahkum nice farklı ben olma ihtimalleri bıraktım arkamda,
Kimileri doğru kimileri hatalı,
Her ne kadar hayat dediğimiz şey bütün öğrencilerini öldüren katil bir öğretmen olsa da,
Sıra bana gelene kadar iyi bir öğrenci olmaya devam edeceğim………
Kalemim kırılmadı henüz………..
