Bu resmi ilk gördüğüm gün bilgisayarıma kaydettim....
Daha sonra bloğuma aldım,yeni bir kayıt açtım,oraya kaydettim.
Ara ara o kaydı açıp bir şeyler yazmak istedim,yazamadım,tıkandım,çıktım.....
Tıkandım,çünkü;
kendi babamın güler yüzünü gördüm,
bir kız ile bir eşin babayı öperken ki sevgisini gördüm,aynı bizim gibi,
bir anne ile bir kızın sözsüz,sessiz dayanışmasını gördüm,aynı bizim gibi,
ve kendimi gördüm,babamın kemoterapiden saçları dökülmüş çıplak kafasını öptüğüm günleri hatırladım...
Ve bir dua okudum bugün ,
bir duaya tanımadığım babanın adını,kendi babamın adını,bütün babaların adını,bütün kanserle dans edenlerin ortak adını verdim.
Gidenler gittikleri yerde huzur bulsunlar,kalanlar en kısa zamanda şifaya kavuşsunlar diye,
Onlarla birlikte bu uzun ve meşakkatli yolda yürüyenler hep güçlerini koruyabilsinler diye....
Bu gün bir dua okudum,içine bütün iyi niyetlerimi koydum....
