Saatler yaşamı küçümseyerek koşuşturuyordu,
O ise öylece oturuyordu koltuğunda,
Kendi bedenindeki uzun yolculuğundaydı bu gece,
Yıllardır bir türlü çıkarıp atamadığı kronik sevgisini sorguluyordu içindeki,
kendinden geriye neler kalabileceğini görmeye cesaretlenmişti sonunda,Oturduğu yerde,yüzünde kendinin olmayan bir fotoğrafla,artıklarını biriktiriyordu çöp torbasına
Bütün sabahlar gecenin kefenidir ya,
Öyle beyazdı yeni doğan sabahta herşey,
Daha önce gün ışığının hüznünü hiç böyle duymamıştı,
Sorgusuz bir başeğmeydi bu sabah,
sorgulu gecenin ölüleri uzanmışken içine,kalktı,erguvanlara su verdi,
Çöp torbasına içinden çıktığı kozayı da koyup,hesabı ödemeden çıktı yeni doğan gün ile sarmaşmaya
Sonuçta hayat cinsel yolla bulaşan ölümcül bir hastalıktı,
Ve doğumu,ölümüne doğru attığı ilk adımdı,
Kalan zamanını iyi değerlendirmeliydi...............
