Sorularım mı çoğaldı bu aralar, kendime mi cevapsız kaldım bilmiyorum……
İğne deliğinden geçiyormuş gibi zaman, ağır aksak
ve ben
pür telaş koşuşturmacalarda dikmişim gözlerimi olacakları bekliyorum.
Onca gayretime rağmen o kadar kaybediyorum ki bu aralar,
beni,zamanı,yeri,insanları…..
bana bile fazla gelen bir sessizlikte, artık denemekten vazgeçtiğimi sandığım yollardan tekrar başa geri dönüyorum.
Yalnızlığım mı ağır geldi bu aralar, kendime mi yetmez oldum bilmiyorum…..
Suspus oturup kalmışım yaşamın kıyısında bir yerlerde,
elimde sararmış eski zaman fotoğraflarından oluşmuş bir albüm.
Küçük küçük ölümler birikmiş belleğimde
Ve büyük büyük yaralar yüreğimde…
Bu kargaşanın ortasında hayat tutunuyorum,
Hayatın ortasında kargaşayaç
İkisi de dalgalı ve soğuk bu aralar...
Sahi,ben en çok hangisinde boğuluyorum?..........
