Yaşamın imlası bozulur bazen,
Eldeki kılavuzla kalakalınır.
Kurallar her daim imlayı korur sanılır,
Bu kargaşadan yararlanan bir nokta böyle bitmemesi gereken bir cümleyi üstüne alınır,
olayları kapatmak için konacak bir yer arar durur.
En uzaması gereken yerinden kırılır sözcükler,
Bir öykü kırık dökük bir deftere sığınır.
Silgi yaşananları öğütmeye çalışmaktan yorgundur.
Kalem küskün ‘’ama bu yazacağım en başarılı hikaye olacaktı’’ der durur……
