Hey ölüm.....
Sana sesleniyorum beni duyuyormusun?
Çek ellerini artık tanıdıklarımın ceplerinden.......
Uğraşma sevdiklerimle,sevdiklerimin sevdikleriyle......
Hele hele yaşıtlarıma hiç yaklaşma!
Onların daha kurulacak cümleleri,hayat tarafından itina ile kırılacak hayalleri,büyütülecek çocukları var.
Umutları var,yaşam sevinçleri var belki hala.........
Anla artık,
Yakışmıyorsun işte onların bedenlerine.
Onları illet hastalıklar verip insan suretinden çıkarsan da sırıtıyorsun genç bedenlerde palyaço maskesi gibi.
Amacın benim sendelememi görüp sevinmekse,sendeledim,
Tamam artık düştüm işte,rahat bırak yaşıtlarımı
Senin yüzünden ne kadar çok kanadım, içimde donmuş kalmış nice anıyla boğuldum,ne çok eksildim,yarım yamalak kaldım.
Senden korktuğumdan değil,sevdiklerimi ve sevdiklerimin sevdiklerini kaybetmekten korkuyorum,
Yeter artık,eksildiğim kadarıyla kalayım burada böyle,daha fazla eksiltme beni.
Çıkar ellerini genç ceplerden............
NOT=Sevgili eski arkadaşım Yavuz,
Gittiğin yerde mutlu ol,bütün çektiğin sıkıntılar bu tarafta kalmış olsun...........
Hep o gülen yüzünle hatırlanacaksın............
