Çoğu insanın kendini mutlu hissedebileceği sessiz ve ılık bir gece yarısı…..
Bense,içimde kötü bir rüya görmüş,anlatmazsam herkes için kötü şeyler olacakmış hissiyle,kendi engizisyonlarımda yargılamak için kendimi,altındaki odunları ateşe verdiğim cadı kazanını kaynatıyorum.
Bağışlamadığım ama unuttuğum nice ihaneti,zamanın yırtılarak durmasına neden olacak kadar derin nice acıyı,üstü kapanmamış ama soğumaya yüz tutmuş nice öfkeyi ve artık kurmaktan korktuğum nice hayali karıştırıyorum uzun kepçemle,tekrar yaşamama başlamaya iksir olsun diye….
Biraz da, başkasına yanlış bana doğru eski huylarımdan katıyorum iksirime.
Sevgi arsızıydım eskiden,yine öyleyim….
Vahşiydim,dik başlıydım eskiden,yine öyleyim…..
Beni yaralayanı ben de yaralardım,yine öyleyim….
Coşkularım,heyecanlarım,arzularım,korkularım,endişelerim,
sevilmeden de sevebildiklerim vardı,hala var……
sevilmeden de sevebildiklerim vardı,hala var……
En çok sevgiyi güveni aramıştım bir zamanlar,hala arıyorum.
İnsandım yani…
Bunda direndiğim ve erozyona uğratmadığım için kendimi,hala öyleyim…..
Engizisyon beraat veriyor bana….
Çoğu insanın kendini mutlu hissedebileceği sessiz ve ılık bir gece yarısı…..
Bense,süpürgeme atlayıp gökyüzüne doğru yavaşça süzülüyorum.
Çok kötü bir rüya gördüm ve gökyüzünden bağırarak anlatmazsam bunu herkese ,çok kötü şeyler olacak………..
