Saçma sapan yaşıyorum şu sıra,
Boşa atılan ağ,
Üzümsüz bir bağ
Kendi lavında eriyen dağ,
Zamanı boşa geçen bir çağ,
Ve en fazla bir ölü kadar sağ,en az bir ceset kadar ölüyüm.
Hayat acımasızca incitince beni,dublör kullanamıyorum son zamanlarda.
Yarın silkelenip kendine gelme günü,
Bu gün de onun dünü…..
Kalp denilen şeyin de bir hacmi var,bütün her şeyi biriktiremem ki içimde.
Korumamak lazım bütün geçmişi,dünü,bugünü,
İstiflenmez ki her şey üst üste,
Ölüyle canlı aynı yere konmaz ki,
Kalbin de bir kapasitesi var,
Kendine göre yetenekleri,kendine has nedenleri,
Hatırlama nöbetleri,unutma zamanları…..
Kalanlar kalsın,unutulacaklar unutulsun.
Yarın temizlik günü,
Silkelenip kendine gelme günü,
Bu gün de onun dünü………..
