En sıkılgan sonsuz vaatleri,
en uzun kısa cümleleri,
en verildikce daha çok karşılık isteyen sözleri,
en vurgun saatleri,
en kelimesiz konuşulmuş anları sonsuzluk gibi dinlediğim oldu......
Sıkıldığım da oldu tutulmayacağını bildiğim vaatler kısmında.
Aniden büyüyerek inanmayı kesip,
aniden çocuklaşarak her şeye inandığım da oldu.
Kendimi inanmaya zorladığım hikayeler,isteyerek daldığım rüyalar,
Ve o rüyalardan kendimi uyandırabilmek adına verdiğim onca mücadele....
Hayatında yaptıklarından dolayı bazen kaybedip deneyim kazanmayı,
yapamadıkların için hayıflanmaya tercih etmek gerekir.
Nasıl olsa ikisinden birinde sonuçta pişman olacaksın.
Ben ilkini seçtim.......
Daha önce de söylemiştim ya ,
''Şimdiye kadar hayatıma,benim ona verdiğim değeri geri aldığımda çıplak kalmayan tek bir insan girmedi,oysa ben hep giyinik olduğum için utandım'' diye,
Bu saatten sonra ''herkes için her şey olmaktan yoruldum'' demeye hakkım var mı bilmiyorum ama,
Sanırım hala giyinik birini bulabileceğime dair umutlanmaya hakkım var..........
