Ve içeri endişe girdi,
Yanında da korku vardı..
''Geç otur yerine'' dedim
O bu kadar geç geldiği için özür diledi,yoğunmuş bu günlerde aslında daha önce de gelebilirmiş ama fırsat bulamamış.....
Usulca paranoyanın yanına ilişti.
Mahkeme hazırlanmış,klasik kadro bir kez daha yerlerini almıştı.
Önce endişe eldeki delilleri saydı birer birer,
Korku hepsini onayladı,
Paranoya zaten en baştan hepsini kabul etmeye hazır olarak bekliyordu,
bütün parçalar birleştiğinde çıkan sonucu pek beğendi paranoya,
Tam kalemi kırmaya hazırlandığı sırada,koşa koşa akıl daldı salona,
O konuşmaya başladıkca diğer üçlü yavaş yavaş küçülüyordu.
Ben ise kahramanı benim duygularım olan bu mahkemeyi sessizce endişenin yanında izlerken,
İdamı durduran aklın sahibine bir kez daha ışıl ışıl gülümsüyordum ..........
