Hani daha önce de yazmıştım ya,
Kimi günlerin çıkıp geliverişinde insanın kalbini yerinden oynatacak bir tekinsizlik vardır.
Her sabah otomatiğe bağlayıp yaptığın şeyleri yaparken anlamazsın öyle bir güne uyandığını,
Halbuki gelen gün,yakalarını uzun uğraşlardan sonra zar zor bir araya getirdiğin,
Parmak uçlarında durup,ellerini iki yana oynatarak güç bela kurmaya çalıştığın dengeni altüst edecektir,bilmezsin.
Sen her zamanki sabahlardan birine uyandığını sanırsın.
Oysa gelen günde sana söylenen bir sözle,çok büyük bir fırtınaya yakalanmış yaprak misali savrulacaksındır,
O anda hayatınla ilgili kurduğun bütün planların sıfırlanıp,acilen yeni planlar kurman gerekecektir.
Bir anda yine boşluğa düşeceksindir ve refleks olarak son anda biri uzanıp ta bileğinden tutar, düşmekten kurtulursun diye uzattığın elin yine havada kalacaktır.
Yalnızsındır yine,
İçin ağlarken yine belli etmezsin kimseye,
Güya güçlüsündür ya,bunu da halledecek bir yol bulabilirsin tekrar,
Daha önce de yaşamışsındır bu tarz günleri,
Daha önce de parçalanmışsındır,
Ama küllerinden yeniden doğup,
Güven tükete tükete bu güne kadar ilerlemişsindir,
Yine yaparsın,
Düştüğün yerden kimse görmeden kalkıp,
Üstünü başını silkelersin,
Omuzlarını biraz daha dikleştirip,
Ayakta durursun içindeki enkazla.
Bir daha düşmemek için geriye bakmayıp,
Uzaktaki belirsiz ufka odaklarsın bakışlarını.
İşte öyle bir gündü bugün………..
