Gün geçtikce hiç kimsenin hiç kimsesinin kalmamaya başladığı bu dünyada,hiç çekinmeden,düşünmeden arayabileceği bir dostu olmalı insanın.
En diplerde soluksuz kalmışken bir gece yarısı,sırtında Brütüs kolleksiyonu ile kapısına dayandığında hiç bir şey sormamalı sana.Bakmalı gözlerine,dinlemeli ve anlayabilmeli.
Kucaklamalı seni,sana sağlam belki de kendine güçsüz kolları,rahatlayabilmelisin o kollarda,omuzunda çıldırasıya ağlayabilmelisin.
En mahrem sırlarını paylaşıp,en derin yaralarını ona gösterebilmelisin yargılanmayacağını bilerek.
Hiçbir dalkavukluğa sığınmadan vurabilmeli hatalarını yüzüne,sen de söylediklerinden ders alabilmelisin.
Sadece alkışlandığında değil,suratına tükürüldüğü zamanlarda da yanında olup,girebilmeli koluna.
Yüceltmeli başkalarının yanında seni,yalnızken de dibine kadar yermeli.
Ve sen öyle güvenmelisin ki ona her ikisinin de senin iyiliğin için olduğunu anlayabilmelisin.
Sen de onun gözüne bakınca yaklaşan fırtınalı görebilmelisin ve o senin yanın da ağlarken aynı acıları yüreğinde hissedip engel olamamalısın gözlerinin sağanağına.
Çok fazla şey biriktiremediğim hayatımda,uzun veya kısa süredir hayatımda olan ,bütün biriktirdiğim az sayıdaki dostlarım,hayatıma kattığınız her şey için teşekkürler........
Hayat sayenizde daha yaşanılır.
İmza = Bir Dost
